




تغییرات فشار خون، ضربان قلب، کراتینین، BUN، گلوکز و پروتئین واکنشی C (CRP) سرم در حیوانات تحت درمان تعیین شد. ال-سیترولین به طور قابل توجهی (001/0p


مکمل ال سیترولین خوراکی نسبت ICP/MAP و SM/کلاژن را بهبود بخشید و NOx را افزایش داد. بنابراین، مکمل ال سیترولین خوراکی ممکن است یک درمان جدید مفید برای شریان زا حاد مکمل ال سیترولین خوراکی عملکرد نعوظ را در موش های صحرایی مبتلا به اختلال نعوظ شریانی حاد بهبود می بخشد.


موش هایی که به صورت خوراکی با ال سیترولین مکمل شده بودند، به طور قابل توجهی توده عضلانی گاستروکنمیوس و عضله دو سر رانی بالاتری داشتند. اگرچه از نظر آماری معنی دار نبود، اما ال سیترولین زمان شنا را تا حد خستگی طولانی کرد. مکمل ال سیترولین باعث افزایش سطح آلفای PGC-1 عضله اسکلتی می شود که منجر به افزایش وزن ماهیچه های اسکلتی می شود که زمان خستگی را در طول تمرین بهبود می بخشد.


وزن بیماران مرد مبتلا به OTCD 0.79+ SD بهبود یافت و سطح آمونیاک به طور میانگین 44.3 mol/L در همه بیماران کاهش یافت. مصرف پروتئین در همه بیماران و مردان مبتلا به OTCD به ترتیب 0.14 گرم بر کیلوگرم در روز و 0.17 گرم بر کیلوگرم در روز افزایش یافت. ال سیترولین به طور موثر سطح آمونیاک را کاهش داد، مصرف پروتئین را افزایش داد و افزایش وزن را در بیماران UCD بهبود بخشید.